Matternet: From Athens to Silicon Valley via... drone

Η βασική μου φιλοδοξία από μικρό παιδάκι ήταν να γίνω inventor. Ήθελα, δηλαδή, να γίνω εφευρέτης. Αυτό με ενθουσίαζε πολύ.

Καλώς ήρθατε στο Outliers από την Endeavor Greece, το podcast αφιερωμένο στους επιχειρηματίες που μετασχηματίζουν ολόκληρες αγορές και αλλάζουν το αφήγημα της επιχειρηματικότητας. Κάθε εβδομάδα μιλάμε με τους ανθρώπους πίσω από τις πιο πετυχημένες startup σε Ελλάδα και εξωτερικό, και μαθαίνουμε πώς σκέφτονται και πώς αξιολογούν ρίσκα και αποφάσεις. Μέσα από το δικό τους ταξίδι και τις ευκαιρίες που βλέπουν στον κλάδο τους, ανακαλύπτουμε τι κάνει έναν επιχειρηματία outlier. Είμαι ο Παναγιώτης Καραμπίνης, Διευθύνων Σύμβουλος της Endeavor Greece. Σε αυτό το επεισόδιο καλεσμένος μας είναι ο Ανδρέας Ραπτόπουλος, ιδρυτής και CEO της Matternet και πρωτοπόρος στον κλάδο του drone delivery. Η Matternet δημιουργήθηκε το 2011 στη Σίλικον Βάλεϊ ως η πρώτη εταιρεία διανομής μικρών δεμάτων σε αστικές περιοχές μέσω drone. Σήμερα, έχει συνάψει, μεταξύ άλλων, μία πολύτιμη συνεργασία με τη UPS και έχει ήδη σηκώσει πάνω από $30.000.000 από επενδυτές όπως η Boeing, Daimler, Andreessen Howoritz και Sony. Εν μέσω της πανδημίας έχει εξυπηρετήσει πάνω από 20.000 ασθενείς μεταφέροντας φάρμακα και δείγματα αίματος. Σε αυτήν τη συζήτηση ο Ανδρέας μάς μιλάει για τα παιδικά του χρόνια στον Βύρωνα, το άλμα στην Αμερική, τα σχέδιά του για την Ελλάδα και για τη χρυσή εποχή των drones. Καλημέρα, Ανδρέα.

Καλημέρα.

Ευχαριστούμε πολύ που είσαι μαζί μας.

Ευχαρίστησή μου.

Θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια για τη Matternet; Ποιο ήταν το όραμα όταν ξεκινήσατε και πού βρίσκεσαι αυτήν τη στιγμή;

Ναι. Έχουμε κωδικοποιήσει το mission της εταιρείας μέσα στο όνομά της, δηλαδή θέλουμε να φτιάξουμε ένα network from matter. Και αυτό το network χρησιμοποιεί αυτόνομα drones τα οποία μπορούν να μεταφέρουν μικρές ποσότητες matter με αυτονομία στον αέρα, έτσι. Οπότε, για να το πω στα αγγλικά που έχω τους πιο δόκιμους όρους, we ’re building an instant drone delivery platform and we are focusing on urban environments. Δηλαδή, προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα του πώς μετακινείς επειγόντως μικρά πακέτα σε πόλεις. Η δική μας θεωρία είναι ότι όλες αυτές οι mission critical, οι επείγουσες μετακινήσεις, θα μεταφερθούν από τον δρόμο στον αέρα και θα γίνονται με αυτά τα ιπτάμενα οχήματα τα οποία θα κινούνται αυτόνομα. Το δικό μας το μοντέλο είναι ότι αυτό το δίκτυο θα είναι χτισμένο πάνω στην αρχή του ίντερνετ, δηλαδή θα είναι ένα decentralized peer-to-peer autonomous network. Οπότε, το Matternet είναι ένα drone delivery platform. Χτίζουμε ένα vertical stack που αποτελείται από τρεις τεχνολογίες, ένα drone που είναι authorized να πετάει πάνω από πόλεις. Το δεύτερο κομμάτι είναι κάποιοι επίγειοι σταθμοί, ένας σταθμός που μπαίνει έξω από νοσοκομείο και αυτός ο σταθμός δέχεται το drone και αυτόματα του αλλάζει την μπαταρία και προωθεί το πακέτο το οποίο έχει παραλάβει από τον χρήστη στο drone για να ξεκινήσει την πτήση του. Το τρίτο κομμάτι το οποίο ίσως είναι και το πιο σημαντικό είναι το κομμάτι που δεν βλέπεις. Είναι όλο το software που κάνει αυτή την πλατφόρμα να δουλεύει. Όταν ένα όχημα του Matternet πετάει, μεταφέρει telemetry μέσω cellular networks σε ένα δωμάτιο που το λέμε mission control. Εκεί πέρα υπάρχει ένας άνθρωπος ο οποίος είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια της πτήσης. Και αυτά τα τρία μαζί κάνουν ένα vertical technology stack το οποίο είναι, βασικά, το προϊόν του Matternet. Σε μία πόλη σαν την Αθήνα που ξέρεις ότι για να κάνεις μία απόσταση δέκα χιλιομέτρων, θα σου πάρει μία με δύο ώρες, ας πούμε, το όχημα το κάνει μέσα σε 10-12 λεπτά.

Να πάμε λίγο πίσω. Έχεις γεννηθεί και έχεις σπουδάσει στην Ελλάδα.

Ναι.

Και έχεις βρεθεί στο Σαν Φρανσίσκο. Θα ήθελα να μας πεις λιγάκι για αυτή την πορεία. Ποιες ήταν οι εμπειρίες σου από την Ελλάδα, από τις σπουδές; Ποιοι σταθμοί πιστεύεις ότι καθόρισαν αυτή την πορεία;

Ναι. Μεγάλωσα στον Βύρωνα. Το μονοπάτι μου το εκπαιδευτικό ήταν όλο στη δημόσια εκπαίδευση, δηλαδή πήγα σε δημοτικό σχολείο δημόσιο, σε γυμνάσιο δημόσιο, σε λύκειο. Πέρασα στο Πανεπιστήμιο Πατρών στο Τμήμα Μηχανολόγων και Ναυπηγών. Θυμάμαι την πρώτη διάλεξη από τον ηγέτη του εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Μηχανικής του Βασίλη του Κωστόπουλου ο οποίος είναι εξαιρετικά insipirational figure. Και θυμάμαι στην πρώτη διάλεξη είπε ότι όταν έρχεστε εδώ πέρα να σπουδάσετε, πρέπει να σκέφτεστε ότι το πεδίο δράσης σας δεν θα είναι η Ελλάδα, αλλά θα είναι ο κόσμος. Ήμουν πολύ καλός στο πανεπιστήμιο. Αποφοίτησα πρώτος από την τάξη μου και πήρα υποτροφία από το Ωνάσειο και από το Ίδρυμα Γουλανδρή για να σπουδάσω στο Λονδίνο. Οι σπουδές μου ήταν, βασικά, η πρώτη ανατροπή μάλλον που έκανα, δηλαδή ενώ είχα αποφοιτήσει ως top of my class, ας πούμε, σε Mechanical και Aeronautics Engineering, αποφάσισα να πάω σε κολέγιο τέχνης, γιατί αυτό που με ενδιέφερε να καταλάβω είναι πώς χτίζεις προϊόν και πώς, βασικά, κατανοείς όλο το process, όχι μόνο το engineering, αλλά όλο το process του πώς στήνεις ένα προϊόν. Η βασική μου φιλοδοξία από μικρό παιδάκι ήταν να γίνω inventor. Ήθελα, δηλαδή, να γίνω εφευρέτης. Αυτό με ενθουσίαζε πολύ.

Μίλησέ μας για τα μαθητικά σου χρόνια. Τι σε οδήγησε καθώς μεγάλωνες στο να γίνεις αυτό που είσαι σήμερα;

Μεγαλώνοντας στον Βύρωνα, από το μπαλκόνι μας, μπορούσαμε να δούμε την Ακρόπολη. Σήμερα δεν μπορούμε να τη δούμε, γιατί έχει χτιστεί ενδιάμεσα, αλλά τότε μπορούσαμε να τη δούμε. Και σκεφτόμουν τι φοβερό είναι να μπορέσεις να χτίσεις κάτι το οποίο θα μείνει για τις επόμενες γενιές, δηλαδή σκεφτόμουν πώς είναι δυνατόν κάτι που χτίσανε πριν από 2.000-2.500 χρόνια να το βλέπουμε σήμερα. Και σκεφτόμουν ποιο θα είναι αυτό το πεδίο, ποιο θα είναι αυτό το μέρος στον κόσμο το οποίο θα είναι σήμερα σαν την αρχαία Αθήνα. Έτσι το είχα τοποθετήσει στο μυαλό μου. Και αυτό, νομίζω, μου είχε δημιουργήσει από μικρός μία αίσθηση ότι θα ήθελα το πεδίο στο οποίο θα δράσω να μην είναι το πεδίο της Ελλάδας, αλλά το παγκόσμιο πεδίο. Αυτός ήταν ένας βασικός, νομίζω, σταθμός στη σκέψη μου. Ο δεύτερος σταθμός ήταν ότι όταν έχω γεννηθεί το 1974, νομίζω ότι όταν ήμουν 8, 10, 12 χρονών, είχαμε δύο κρατικά κανάλια, την ΕΡΤ και την ΥΕΝΕΔ και θυμάμαι κάθε βράδυ για αρκετό χρόνο σε κάποια περίοδο τότε που μεγάλωνα βλέπαμε εικόνες από την Αιθιοπία. Και βλέπαμε τα παιδάκια με τις πρησμένες κοιλιές που δεν είχαν φαγητό να φάνε και λοιπά. Και αυτό μου είχε δημιουργήσει φοβερή εντύπωση. Σκεφτόμουν, δηλαδή, πόσο δραματική επίδραση έχουν οι αρχικές συνθήκες, το πού θα τύχει να γεννηθείς, στο τι ζωή θα ζήσεις και αν θα ζήσεις. Και αυτό είναι το δεύτερο βασικό, ας πούμε, στοιχείο το οποίο τελικά βρήκε τον δρόμο του και έχει εκφραστεί τώρα από αυτό που κάνουμε στο Matternet. Το τρίτο πράγμα ήταν η αίσθηση του excellence και του accomplishment. Από μικρός έπαιζα σπορ. Έπαιζα handball και έπαιζα στην τοπική μου ομάδα στον Βύρωνα, στον Αθηναϊκό. Και ήμουν αρκετά τυχερός να βρεθώ, ας πούμε, σε ένα περιβάλλον στο οποίο έγινα καλός σε αυτό και έπαιξα και με την εθνική ομάδα για αρκετά χρόνια. Μέχρι στην Εθνική Νέων έπαιξα, ας πούμε, πριν αποσυρθώ για τις σπουδές μου. Και αυτό μου είχε δημιουργήσει αφενός αυτή την αίσθηση του πώς σκαρφαλώνεις για να φτάσεις στον υψηλότερο βαθμό ενός πεδίου και το δεύτερο είναι το πώς λειτουργούν οι ομάδες, ότι στην πραγματικότητα, φυσικά είναι εξαιρετικά σημαντικό να έχεις πολύ ισχυρή δομή σαν άτομο, αλλά η ψυχολογία της ομάδας είναι αυτή η οποία έχει διαμορφώσει σήμερα το πώς λειτουργώ, ας πούμε, και αυτή η ιδέα να δημιουργήσει μία εταιρεία, ένα σύνολο ανθρώπων μπορεί να δημιουργήσουν κάτι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι μπορεί να δημιουργήσει ένας άνθρωπος.

Από το Royal College of Art στο Σίλικον Βάλεϊ. Μάλιστα, αν δεν απατώμαι, η γενεσιουργός ιδέα της Matternet ήταν η επίλυση της παγκόσμιας πείνας. Πώς έγινε αυτό το leapfrog;

Ξεκίνησα την πρώτη μου εταιρεία στο Λονδίνο. Εκ των υστέρων, τώρα μπορώ να πω ότι ήμουν στο εντελώς λάθος μέρος για να μπορέσω να ιδρύσω μία εταιρεία τεχνολογίας, δηλαδή ήταν μία εταιρεία τεχνολογίας και οτιδήποτε κάναμε τελικά ήταν πάντα με απόρροια στην Αμερική. Δηλαδή, το πρώτο μου business deal ήταν μία εταιρεία που λέγεται Herman Miller. Πήραν license σε αυτή την τεχνολογία που εφηύραν και με αυτούς δουλέψαμε και λοιπά. Οπότε, σημαντικό όταν ζούσα στο Λονδίνο, αλλά το πεδίο δράσης μου ήταν κυρίως η Αμερική. Αποφάσισα να βρω κάποιον τρόπο να πάω Σίλικον Βάλεϊ. Προσπαθούσα να βρω μία πόρτα για να μπω, ας πούμε, σε αυτό το οικοσύστημα. Εκείνη τη στιγμή, έπεσα σε αυτά τα δημοσιεύματα από τον περίφημο Έλληνα, τον Πήτερ Διαμαντή και την ομάδα εκεί πέρα στο Singularity University που έλεγαν για αυτό το μαγικό μέρος στο οποίο μπορείς να πας. Είναι σαν incubator στην πραγματικότητα, οπότε, ενενήντα μέρες το καλοκαίρι τρεις μήνες το campus της NASA στο Σίλικον Βάλεϊ και ότι έψαχναν, ας πούμε, committed και περίφημα μυαλά για να πάνε εκεί πέρα να εξερευνήσουν αυτές τις ιδέες. Η πρώτη αίσθηση ήταν «Τι κάνω εγώ εδώ; Πρέπει κάποιο λάθος να έκαναν και να με επέλεξαν, γιατί όλοι αυτοί εδώ που βλέπω γύρω μου είναι πολύ έξυπνοι». Το δεύτερο ένστικτο ήταν ότι μπορείς να δημιουργήσεις κάτι στο οποίο sky’s the limit, not even that. Φυσικά, στο campus της NASA μέναμε στα bunkers, ας πούμε, που έμενε το crew της NASA και οι αστροναύτες όταν κάνανε training και λοιπά. Ο heir of faculty ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος έχει κάνει τρία space walks και ένας πολύ inspiring τύπος, Νταν Μπάρι το όνομά του. Και εντάξει, μαθαίνεις διάφορα εξωτικά πράγματα από νανοτεχνολογία. Ξέρουμε όλοι το thirty brinding. Τι γίνεται όταν το πας σε molecular scale, ας πούμε και στη νανοτεχνολογία, μέχρι space technology, colonisation, cryogenics, beating aging, beating death. Ξέρεις, ήταν way out there ως περιβάλλον. Είχαμε ανθρώπους οι οποίοι ήταν at the top of their field που ερχόντουσαν και έκαναν διαλέξεις μίας ή δύο ωρών, ας πούμε, για ένα θέμα για το οποίο δεν είχαμε ιδέα. Η φιλοσοφία του ήταν expose you to the breadth of what’s possible and the depth of how do you make it possible.

Αυτό ακριβώς και το can do και think big attitude νομίζω στο design phase είναι κάτι το οποίο σίγουρα στην Ελλάδα μπορούμε να το αυξήσουμε κατά πολύ στην κουλτούρα μας και στον τρόπο που προσεγγίζουμε προβλήματα. Και είναι και εντυπωσιακό να βλέπεις πώς όταν βάλεις ένα γκρουπ ανθρώπων με αυτό το mentality να λύσουν προβλήματα πόσες ιδέες και πόσο innovation προκύπτει από αυτό το πράγμα.

Ναι, ξεκινάς με μία ιδέα η οποία είναι τρελή. Δηλαδή, το 2011 όταν μιλούσαμε για drone delivery platform και λοιπά ήταν εντελώς τρελό, έτσι, προ Amazon και προ όλου αυτού του mobility, του aerial mobility revolution που βλέπουμε τώρα. Άρχισα να βλέπω και τι γίνεται σε αυτήν την τεχνολογία, ας πούμε, με τα drones και το τι είδους disruption αυτό μπορεί να δημιουργήσει. Και σκέφτηκα με ποιον τρόπο μπορούμε να δημιουργήσουμε συνθήκες leapfrogs στο transportation πεδίο, έτσι ώστε να μπορεί μία η οικογένεια η οποία μπορεί να είναι, ξέρω ‘γω, στη Ρουάντα ή στο Μαλάουι να συμμετέχει στην πραγματικότητα στην οικονομία. Το όραμα ήταν «Ας πάμε στα μέρη τα οποία δεν έχουν δρόμους αυτήν τη στιγμή ή οι δρόμοι είναι εντελώς dysfunctional, να λύσουμε transportation προβλήματα εκεί πέρα». Και φυσικά, τα πιο mission critical transportation προβλήματα είναι στον χώρο του healthcare. Ένα από τα πράγματα τα οποία είχε συμβεί στο Matternet από την πολλή αρχή είναι ότι ανακοίνωσα το Matternet. Η παρουσίαση βγαίνοντας από το Singularity University ήταν στο Computer History Museum στο Σίλικον Βάλεϊ τον Αύγουστο το 2011. Και αμέσως, μέσα σε μία εβδομάδα από αυτήν την ανακοίνωση είχε γράψει για εμάς το Times, το SNN. Ήταν, δηλαδή, non-stop το press interest, ας πούμε, το οποίο είναι ένα early form of validation. Εντάξει, μετά είναι πολύ εύκολο να επικοινωνήσεις. Σου δίνει το confidence, ας πούμε, να δείξεις ότι αυτό που κάνεις έχει κάποιο βασικό attraction και κάποιο early validation. Το έχω σκεφτεί αρκετά αυτό, ποιος είναι ο ρόλος του τύπου στις αρχικές εκφάνσεις μίας ιδέας. Η ιδέα, αρχικά, είναι πολύ εύθραυστο πράγμα. Και υπάρχει ένας ενδιαφέρων, νομίζω, ρόλος του τύπου που είναι να βρει αυτές τις ιδέες και να τις προωθήσει.

Το βασικό προϊόν είναι το drone, ο σταθμός και η τεχνολογία. Θες να μας πεις λιγάκι πώς έχουν εξελιχθεί αυτά μέσα στα χρόνια; Ποια ήταν τα milestones του καθενός και τι έρχεται σε αυτά τα τρία elements;

Ναι. Η βασική επιδίωξη, αρχικά, ήταν να δημιουργήσουμε ένα όχημα το οποίο θα μπορούσαν να το εμπιστευτούν τα aviation authorities σε μία ευρωπαϊκή χώρα σαν την Ελβετία ή στην Αμερική, έτσι ώστε να πετάμε πάνω από πόλεις και να πετάμε σε εναέριο χώρο που υπάρχουν άλλοι χρήστες, όπως ελικόπτερα, για παράδειγμα. Τα οχήματά μας πετάνε στο χαμηλότερο layer του εναέριου χώρου. Τυπικά, είναι 80-100 μέτρα πάνω από το έδαφος. Οπότε, εκεί πέρα δεν έχεις commercial aviation. Δεν έχεις jets και λοιπά, αλλά έχεις ελικόπτερα τα οποία εκτελούνε κυρίως emergency operations, όταν έχεις κάποιον ο οποίος θέλεις να μεταφερθεί σε ένα νοσοκομείο και λοιπά. Αυτήν τη στιγμή το Matternet έχει τις περισσότερες πτήσεις στον κόσμο πάνω από πόλεις. Έχουμε πάνω από 8.000 πτήσεις σήμερα και έχουμε ακόμα perfect safety track record. Το track record της aviation μετριέται σαν interior deaf σε ώρες πτήσεις. Αφού λύσεις το θέμα της ασφάλειας, αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να σκεφτείς πώς αυτή η τεχνολογία κάνει scale. Για εμάς scale means automation και επίσης, με ποιον τρόπο βάζεις το πακέτο, μεταφέρεις μέσα στο όχημα. Και αυτό το πράγμα εμείς το έχουμε λύσει με έναν σταθμό που έχουμε φτιάξει. Το λέμε Matternet station το οποίο μπορείς να το βάλεις έξω από νοσοκομείο και ένας άνθρωπος που δουλεύει σε νοσοκομείο μπορεί να κάνει scan τα bars του και να εναποθέσει το Matternet ballot box μέσα σε αυτόν τον σταθμό και το υπόλοιπο γίνεται αυτόματα. Το δεύτερο κομμάτι του automation είναι στο κομμάτι του control, δηλαδή όταν ένα όχημα πετάει, βασικά θες να είναι αυτόνομο, αλλά η έννοια της πλήρους αυτονομίας δεν υπάρχει ακόμα στο aviation. Το aviation culture θέλει να υπάρχει ένα person responsible for the operation at any given time. Τα authorizations, ας πούμε, στην Ελβετία είναι στο όνομά μου ως CEO της Matternet. Και όταν πετάει ένα όχημα στην Ελβετία, για αυτό πρέπει να υπάρχει ένας άνθρωπος ο οποίος είναι υπεύθυνος. Αυτός ο άνθρωπος λέγεται flight director για εμάς, ο οποίος εγγυάται την ασφάλεια της πτήσης. Οπότε, όταν δεις ότι ένα ελικόπτερο έρχεται στον εναέριό σου χώρο, κοντά έχουμε κάποιους operation ενός λεπτού και μισού λεπτού. Όταν δεις ότι ένα ελικόπτερο έρχεται κοντύτερα από ένα λεπτό από το bubble του οχήματος, τότε το σύστημά μας κάνει raising alert και κάποιος πρέπει να κάνει evaluate αν πρέπει να δράσει ή όχι. Αυτά τα δύο βασικά dimensions είναι τα dimensions τα οποία δημιουργούν συνθήκες αυτονομίας, έτσι ώστε όταν αυτό το πράγμα κάνει scale να έχεις πολύ λίγο ανθρώπινο δυναμικό το οποίο κάνει oversight. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, είναι ένα σύστημα στο software κομμάτι που εφαρμόζουμε machine learning για να καταλάβουμε τι είδους exemptions δημιουργούνται, με ποιον τρόπο αντιδράει ένας human operator και πώς μπορούμε αυτό το πράγμα να το κωδικοποιήσουμε αλγοριθμικά, έτσι ώστε να γίνεται αυτόματα στο μέλλον. Αλλά εάν δεις τα cost curves με βάση τις υποθέσεις που έχουμε για το πώς αυτοί οι δύο άξονες αυτονομίας θα εξελιχθούν, περιμένουμε να έχουμε cost per delivery λιγότερο των $3 μέχρι το 2023-2024.

Και μίλησες και για πολλές συνεργασίες. Πραγματικά, κάποια από τα μεγαλύτερα brands, από τις πιο καινοτόμες εταιρείες είναι δίπλα σας. Έχετε ξεκινήσει από πολύ νωρίς να δουλεύετε μαζί τους. Πολλά ονόματα, η Boeing, Sony, UPS. Θες να μας πεις λιγάκι για τα βασικά partnerships, αυτά που νομίζεις ότι αυτήν τη στιγμή προχωράνε τη Matternet στο επόμενο βήμα ή τα πιο exciting κομμάτια για το κοινό;

Η συνεργασία μας στην Ελβετία, ο go-to-market partner είναι η Swiss Post που είναι το postal service της Ελβετίας και σκέφτονται για autonomous ground fleets, autonomous air fleets, fully automated warehouses και ένα σωρό άλλα ενδιαφέροντα πράγματα. Οπότε, με τη Swiss Post ξεκινήσαμε να δουλεύουμε το 2015 και αυτήν τη στιγμή είναι και Commercial partner και επενδυτής στην εταιρεία. Με τη UPS ξεκινήσαμε να δουλεύουμε επισήμως το 2019. Είναι ενδιαφέρον ότι η πρώτη επαφή με τη UPS ήταν το 2014. Πολλές φορές αυτού του είδους οι συνεργασίες παίρνουν αρκετά χρόνια για να γίνουν στην πραγματικότητα τα contract. Αλλά στην πραγματικότητα, αυτήν τη στιγμή είμαστε ο μεγαλύτερος partner που έχουνε και ο μοναδικός partner, operational partner αυτήν τη στιγμή στην Αμερική. Το ενδιαφέρον με τη UPS είναι ότι φυσικά, είναι τεράστια εταιρεία στον χώρο των logistics και υπάρχουνε πάρα πολλές ευκαιρίες να εφαρμόσεις αυτή την τεχνολογία όχι μόνο στον χώρο πού θεωρούμε εμείς ότι θα επωφεληθεί σύντομα όπως ο χώρος του healthcare. Φέτος σκοπεύουμε να έχουμε δέκα δίκτυα σε νοσοκομεία της Αμερικής. Και μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια θέλουμε να κάνουμε scale lab τουλάχιστον σε 50-100 δίκτυα. Για παράδειγμα, με τη UPS κάθε μέρα θα μπορούσαμε να κάνουμε deliver πάνω από ένα εκατομμύριο packages μέσω drone, δηλαδή υπάρχουν πάνω από ένα εκατομμύριο πακέτα τα οποία είναι στο payload και στο wait και volume capacity του οχήματός μας. Οπότε, στην πραγματικότητα το scale lab όταν είσαι εκεί πέρα είναι τεράστιο.

Με τι ρυθμούς τρέχει η αγορά αυτή των drone logistics, drone delivery; Βλέπεις να είναι αυξανόμενοι οι ρυθμοί ανάπτυξης; Είμαστε κοντά στη χρυσή εποχή για τα drones;

Ναι, πιστεύω ότι αυτήν τη δεκαετία θα δούμε αυτήν την τεχνολογία να γίνεται mainstream, δηλαδή μέσα στα επόμενα 5-10 χρόνια θα δούμε το drone delivery να γίνεται ένα mainstream transportation layer, πιστεύω. Αυτό που συμβαίνει με τον κορονοϊό είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρον τώρα. Υπάρχει αυτό που λέμε στην Αμερική contactless delivery, δηλαδή όταν ένας άνθρωπος ο οποίος μπορεί να είναι 70-80 ετών θέλει να πάρει το prescription του από το φαρμακείο, αντί να πάει στο φαρμακείο όπως θα πήγαινε, στην Αμερική όλος ο κόσμος οδηγεί, αντί να πάει στο φαρμακείο, τώρα υπάρχει αυτή η μεγαλύτερη απαίτηση να τον προστατέψεις και να το κάνεις delivery εκεί πού βρίσκεται αυτός. Αυτό που συνέβη στην Αμερική, εγώ ζω στο Σίλικον Βάλεϊ, όλα τα delivery methods στην πραγματικότητα γίνανε saturated με τον COVID. Δηλαδή, δεν μπορούσε η Amazon Prime, ας πούμε, δεν λειτουργούσε πια, δεν μπορούσε να κάνει fulfill το promise των δύο today delivery. Instacart, Dorda, οτιδήποτε ήταν στον on demand delivery χώρο, βασικά, έγινε saturated και δεν μπορούσε να κάνει meet το demand το οποίο δημιουργεί συνθήκες automation πολύ πιο γρήγορα από ό,τι θα συνέβαινε πριν τον COVID. Γενικά, λέγεται αυτό έτσι. Ας πούμε, αν δεις την ιστορία εξέλιξης του Alibaba, ο τρόπος με τον οποίο επεκτάθηκε στην Κίνα επωφελήθηκε από την προηγούμενη πανδημία. Δηλαδή, κάθε φορά που υπάρχει μία πανδημία, και αυτό μπορείς να το εφαρμόσεις και εκατοντάδες χρόνια πριν, ας πούμε, γιατί έχουμε swat systems στις πόλεις μας, μπορεί να είναι επειδή υπήρχε η πανδημία της χολέρας κάποια στιγμή. Δηλαδή, κάθε φορά που υπάρχει ένα τέτοιο τεράστιο challenge στην ανθρωπότητα, υπάρχει φοβερή τεχνολογική αντίδραση που προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα που δημιουργεί.

Κοιτώντας μπροστά, ποια είναι τα μεγαλύτερα στοιχήματα για τη Matternet στο μέλλον; Έχει αλλάξει καθόλου το όραμά σου ως προς το πού πρέπει να πάει η εταιρεία και ποιο θα ήθελες η επόμενη γενιά, κοιτώντας τη Matternet, τι θα ήθελες να δει ότι της έχει αφήσει;

Αυτό που έχουμε καταφέρει είναι ο ένατός μου χρόνος αυτό το καλοκαίρι και αυτό που έχουμε καταφέρει αυτά τα πρώτα εννιά χρόνια είναι ότι, βασικά, δημιουργήσαμε. Είμαστε ένας από τους βασικούς players στον χώρο. Έχουμε προωθήσει τον χώρο, όχι μόνο μέσω αυτού που κάνουμε εμείς, αλλά και μέσω άλλων εταιρειών. Υπάρχουν διάφορες εταιρείες οι οποίες, κάποιες από αυτές είναι αρκετά επιτυχημένες, οι οποίες έγιναν inspired από εμάς για να ξεκινήσουν αυτό το πράγμα. Οπότε, στην πραγματικότητα έχουμε ήδη συνεισφέρει στον χώρο δημιουργώντας και κάνοντας accelerate το development σε αυτόν τον χώρο. Εμείς ακόμα θεωρώ ότι ξεκινάμε, επειδή βρισκόμαστε στο aviation industry που είναι γενικά αργό. Και πιστεύω τα επόμενα δέκα χρόνια, βασικά αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι scale αυτού του είδους το impact. Και για να γίνει αυτό, απαιτείται πάρα πολύ σκληρή δουλειά, πάρα πολύ discipline. Το aviation industry είναι unforgiving σε mistakes, δηλαδή πρέπει να είσαι μονίμως focused και discplined, να μπορείς να κάνεις execute με ακρίβεια για να μπορέσεις να δώσεις την ασφάλεια που απαιτείται και να μεγαλώσεις το service. Οπότε, έχουμε πολύ δύσκολο δρόμο μπροστά και πολύ opportunity μπροστά μας.

Είναι η Ελλάδα στα πλάνα; Έχετε κάποιο; Θα μπορούσε καθόλου η χώρα, η αγορά ή οι ευκαιρίες που έχει εδώ να είναι ενδιαφέρουσες για εσάς;

Ναι. Υπάρχουν δύο πράγματα τα οποία με ενδιαφέρει πολύ να κάνουμε. Το use case, κατ’ αρχήν, είναι προφανές, δηλαδή η Ελλάδα είναι ένα ορεινό μέρος και έχει πάρα πολλά νησιά. Αυτήν τη στιγμή το όχημά μας δεν είναι ιδανικό για να κάνουμε μεταφορές μεταξύ νησιών, αλλά το επόμενο όχημά μας το οποίο ελπίζουμε να βγει, να ξεκινήσει operation σε 2-3 χρόνια, θα έχει αρκετή εμβέλεια, ώστε να μπορείς να έχεις αυτό το centralization που κάνουμε στα νοσοκομεία στην Ελβετία ή στην Αμερική, να το δεις μεταξύ νησιών. Και φυσικά, έχουμε ένα μεγάλο αστικό κέντρο, την Αθήνα η οποία θα μπορούσε να επωφεληθεί ακόμη και τώρα από την τεχνολογία σήμερα. Αυτό είναι το πρώτο κομμάτι. Το δεύτερο κομμάτι είναι μέσω και της δικής μας συνεργασίας. Αυτό που ελπίζω να κάνουμε είναι να ξεκινήσουμε την πρώτη μας remote ομάδα στην Ελλάδα. Και αυτό που θα με ενδιέφερε να κάνω είναι να φτιάξουμε ένα AI focused center εδώ πέρα το οποίο να μην κάνει απλά renting, να δημιουργεί κώδικα ο οποίος είναι shipping code, δηλαδή να το χρησιμοποιήσουμε σαν κομμάτι του πραγματικού βασικού core της εταιρείας. Και υπάρχουνε διάφοροι καλοί λόγοι για αυτό. Φυσικά, υπάρχει πολύ υψηλό ταλέντο κατά τη γνώμη μου. Και δεν χρειάζεται να ανταγωνιζόμαστε όταν ερχόμαστε να στήσουμε ένα κέντρο στην Ελλάδα με την Google και την Amazon, όλους αυτούς οι οποίοι εδρεύουν στο Σίλικον Βάλεϊ και υπάρχει αυτός ο τρομερός ανταγωνισμός και ταλέντο. Οπότε, it pays both ways, ας πούμε και πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να το υλοποιήσουμε αυτό τα επόμενα κανένα δυο χρόνια. Αισθάνομαι εντελώς Έλληνας. Αισθάνομαι ότι ζω στην Αμερική, αλλά είμαι Έλληνας, και με την αίσθηση της ελληνικότητας. Νομίζω αυτό το συζητούσα με κάποιον, ότι εσείς οι Έλληνες έχετε κόμπλεξ ανωτερότητας, ότι επειδή βάλαμε τους θεμέλιους λίθους του σημερινού πολιτισμού ότι δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε και πολύ. Κάναμε, ας πούμε, το καθήκον μας προς την ανθρωπότητα. Εγώ δεν το πιστεύω καθόλου αυτό. Πιστεύω ότι ο κόσμος αυτήν τη στιγμή διέρχεται τέτοια τρομακτική αλλαγή που αυτούς τους βασικούς θεμέλιους είναι εξαιρετικά σημαντικό να τους κοιτάξουμε πάλι τώρα. Πιστεύω ότι οι Έλληνες με τον τρόπο και τη ματιά που έχουμε και την παιδεία μας μπορούμε να συνεισφέρουμε πάρα πολύ βαθιά σε αυτό.

Ανδρέα, σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για την ενδιαφέρουσα συζήτηση. Η Matternet, αυτά που κάνετε, αυτά που θέλετε να κάνετε είναι όλα incredibly inspiring και το potential του χώρου είναι πραγματικά mindblowing.

Και εγώ σας ευχαριστώ πολύ. Παναγιώτη, συγχαρητήρια για τη δουλειά που κάνετε εδώ πέρα. Είναι εξαιρετικά inspiring. Όλη η ομάδα εδώ πέρα, όλο το συμβούλιο, και γνώρισα πολλούς από το συμβούλιο προχθές για πρώτη φορά in person. Είναι εξαιρετικά σημαντική η δουλειά που κάνετε και πάρα πολύ inspiring. Και πιστεύω ότι την Ελλάδα θα τη βάλουμε στον χάρτη του enterpreneurship με πολύ ισχυρό τρόπο, γιατί υπάρχει το ταλέντο το οποίο είναι το πιο σημαντικό πράγμα.

Ακούσατε τον Ανδρέα Ραπτόπουλο, ιδρυτή και CEO της Matternet. Ευχαριστούμε πού ήσασταν μαζί μας σε αυτό το επεισόδιο του Outliers. Η παραγωγή έγινε από το The Great Podcast Project. Για να μη χάσετε κανένα επεισόδιο της σειράς, κάντε εγγραφή, subscribe μέσα από το site μας στο outliers.gr ή σε όποια άλλη πλατφόρμα ακούτε τα podcasts σας για να σας έρχονται αυτόματα κάθε εβδομάδα. Εγώ είμαι ο Παναγιώτης Καραμπίνης. Τα λέμε στο επόμενο επεισόδιο.